پيامبر مسلمان كه وحي خداوند به او «نازل شد».
با اين همه هنگامي كه قرآن پيامبر را مستقيماً به صوت دوم شخص مخاطب قرار مي‌دهد، او را «محمد» نمي‌خواند؛ بلكه با القاب گوناگوني كه حاكي از رابطه او با خداست، به وي خطاب مي‌كند:
رسول، نبي، عبد، بشير، نذير، مذكر، شاهد، مبشر، داعي و سراج منير. پس قرآن هنگامي كه او را وا مي‌دارد تا برخيزد و رسالتش را انجام دهد، وي را المزمل «جامعه به خود فروپيچيده»، المدثر «رداي شب بر سر كشيده» مي‌خواند كه احتمالاً نماد اكراه و يا پس كشيدن مي باشند.
با اين همه هنگامي كه قرآن پيامبر را مستقيماً به صوت دوم شخص مخاطب قرار مي‌دهد، او را «محمد» نمي‌خواند؛ بلكه با القاب گوناگوني كه حاكي از رابطه او با خداست، به وي خطاب مي‌كند:
رسول، نبي، عبد، بشير، نذير، مذكر، شاهد، مبشر، داعي و سراج منير. پس قرآن هنگامي كه او را وا مي‌دارد تا برخيزد و رسالتش را انجام دهد، وي را المزمل «جامعه به خود فروپيچيده»، المدثر «رداي شب بر سر كشيده» مي‌خواند كه احتمالاً نماد اكراه و يا پس كشيدن مي باشند.
تصویری از قیامت بر مبنای قرآن
