اگر انسان جنبه ارتباط موجود به مبدأ فاعلى را ـ كه همان ملكوت چيزهاست ـ مشاهده كند، او كلام خدا را مى شنود و مفسر كلام خدا خواهد شد، ولى اگر تنها ارتباط داخلى موجود را مشاهده كند و پيوند قابلى آن را ببيند او شنونده كلام خدا نخواهد بود و در نتيجه تنها با الفاظ و مقام مادى كلام آشنا و به آن آگاه مى شود بنابراين توان تفسير كلام خدا را نخواهد داشت بلكه تنها تفسير كتاب الله مكتوب و ملفوظ نصيب او مى شود; بنابراين آن تأثيرى كه براى كلام است براى كتاب نيست، چون تأثير «كلمه» بسيار زياد است و از اين رو به كلام، كلام گفته اند چون «جرح و اثر و نفوذ» قابل توجهى در طرف مقابل به جاى مى گذارد.
نیایش